Bidaiatzea plazer itzela da

Betidanik asko gustatu zait bidaiatzea eta lanari esker dirua irabazten hasi zinenetik, bi urtez behin, eta ahal izaten badut urtero, bidaiatzen saiatzen naiz.

Murtzian eta Extremaduran izan ezik, estatu espainiarreko gainerako komunitateetan egon naiz. Horretaz aparte, eta kontinenteari buruz hitz egiten badut, hiriburu inportanteenak ere bisitatu ditut, Paris, Berlin, Lisboa, Amsterdam, besteak beste. Londresera eta Erromara laster joatea espero dut zeren nahiko hurbil daude eta, bestalde, oso erakargarriak baitira, bai jendeagatik, bai historiagatik hurrenez hurren.

Asia, Afrika eta Ozeania ez ezagutu arren, baliteke egunen batean joatea, baina momentuz ez da nire poltsikoaren asmoa.

Hegoamerikan, ordea, bi aldiz egon naiz. Lehenengoa badira 4 urte joan nintzenetik, hau da, 2008an, izan zen. Bigarrena, pasa den udan. Biak oso politak eta sakonak izan ziren, bata Argentinako lurraldeetan, eta bestea Venezuelakoetan.

Alde batetik, kontinente berean daudenez, badirudi antzekoak izan behar direla. Baina, gaur egungo egoera eta, haien hitoria ere ezagutzen badugu, dakigu ez dela horrelakoa. Kontatuko dizuet lehenengoa nire ustez oso inportantea izan zelako. Argentinara joan nintzenean, amets bat bete nuen. Laupabost neramatzaten bidaia hura egiteko asmoz eta uztail hura Madrilen hegazkina hartu ondoren, handik 13 ordura, hiriburu argentinarrera iritsi nintzen.

Buenos Aireseko obeliskoa

Argentinari buruz irakurri nuen dena asko gustatzen zitzaidan, baina sentitu eta “dastatu” nuenean, konturatu nintzen ematen zuen baino askoz hobe zela. Buenos Aireseko giroa konparaezina iruditu zitzaidan. Iparraldeko Iguazú urjauziak munduko ikuskizunik ederrenetariko bat dira. Nolakoak diren azaltzen saiatuko banintz, alferrik izango litzateke zeren ulertzeko hantxe bertan egon behar duzue. Ez da nire asmoa inbidia ematea iruzkin horren bidez, baina pentsatzen dudana da.

Bidaia pasatu ahala, gero eta gehiago gustatzen zitzaidan herrialdea eta beran bizitzen zen jendea. Mendozako ardoak, Saltako enpanadak, Rosarioko neskak, Cordoban egin nituen parrandak ahaztu gabe, noski!!

Bidaiaren erdian herrialdeko hegoaldera joan nintzen. Valdeseko peninsulan baleak ikusi ahal nituen. Zenbat eta hegoaldeagoan egon, orduan eta hotzago egiten zuen, eta horren ondorioz Barilochera heltzear nengoenean, nenbilen autobusa portu batean matxuratuta geratu zen eta traktore batek herririk hurbilenera eraman ginduen.

Hala eta guztiz ere, bidaia perfektua izan zen.

Oraindik ere, herrialde horrekin maiteminduta jarraitzen dut.