Betiko kontua
Lortu egin dut!! Joan den astean, eta denbora asko pasatu
ondoren, azkenean amari esan nion: - “Banoa”. Hasieran harrituta geratu zen, txantxa
bat zela pentsatu zuelako, baina egia zela konturatu zenean asperen itzel bat
bota zuen esaten ari zitzaidalarik: “Bazen garaia!!”. Eta bai, 42 urterekin, neuk, seme-alabarik
txikiena naizen honek, gurasoen habia utzi nuen.
Oraintxe bertan irakurri duzuena adibide hutsa bat da baina
ez da hain arraroa egoera hori bizitzea gure gizartean. Gure aiton-amonek
ikusiko balute, barre egingo lukete eta esango ligukete alferrak garela. Eta agian
arrazoi izango lukete, baina ezin dugu konparatu haien belaunaldia gurearekin.
Badakigu haiek egoera oso zaila bizi izan zutela eta guda baten
ondorioak oso krudelak direla. Begiratzen badiogu gurasoak gazteak ziren
garaiari, ikus dezakegu gauzak gaur egungoak baino askoz estuagoak zirela.
Hasteko, jendeak lan egin ahal izaten zuen lan asko
zegoelako. Jarraitzeko, etxe bat erosteko baldintza errazagoak aurkitu
ahal izaten zenituen banketxeetan. Eta, nire ustez, orduan ez zegoen gaur beste bizio, alegia,
jendea, zuenarekin, alaia zen. Horrekin jarraituz, guztioi gustatzen
zaigu denetik izatea, bai kotxea, bai oporrak urtero, bai etxea…baina dena
gurea izatea. Ez dugu alokatu nahi, baizik eta erosi nahiago dugu.
Bestalde, eta konparaketak alde batera utzita, uste dut gaur egun gero eta
jende gehiago gurasoen etxean bizi dela gustura bizi delako. Eta zuek esango
duzue: “Niri ere gustatuko litzaidake, dena egina dago eta”. Baina nik esan nahi
dudana da, batzuetan gurasoen eta seme-alaben artean dagoen harremana oso ona
dela eta haiek aukeratzen dutela elkarrekin bizitzea. Arauak denen artean jartzen
dituzte eta pisua “partekatzen” dute. Beste batzuetan, seme-alabek gurasoak
zaintzen dituzte eta horrexegatik bizi dira pisu beran.
Beste herrialde batzuetan gazteak garaiz joaten dira etxetik
at, Suedian edo Alemanian hain zuzen ere. Han, gobernuek gazteei laguntza
bereziak eskaintzen dizkiete pisuak alokatzeko ala kanpoan ikasteko eta modu
horretan gaztaroa aprobetxatzea eta esperientzia desberdinak bizitzeko aukera dute.
Aldaketak motelak dira eta denbora asko pasatu behar da
beste mentalitate bat izateko. Agian hogei urte barru gure politikoak ausartuko
dira Suediako erraztasunak jartzen. Ikusiko dugu!!
Asko gustatu zait idazlanaren egitura: elkarrizketa duen narrazio batetik hasi, girotzeko, eta gero, hari buruzko argibideak eman eta zabaldu.
ResponderEliminarEgiturari dagokionez, arazorik ez. Hizkuntzari dagokionez, ordea, badira zuzendu beharrekoak.